Vandaag is het een tussendag, een dag tussen iets doen en niets doen, de wekker leeft zijn eigen leven, tikt rustig verder zonder vroeg op te hoeven om mij wakker te maken, ik laat de wekker uitslapen en pas me aan, dat is heel gemakkelijk. Boodschappen doen, schroeven, constructielijm, menie, lijm om mijn lekke band te plakken, ik kan alles kopen, ook in de supermarkt. Het leven is goed in Hellum, er is geen zichtbare armoede, de huizen zijn goed onderhouden, ik doe mijn best om me ook daarin aan te passen, de auto's zijn gewassen zonder deuken, de mensen lopen goed gekleed rond, soms mag het iets vrolijker, maar dat is persoonlijk. De serre is een ander verhaal, een hele hoek verrot, een houten huis heeft veel onderhoud nodig, dat was ik de afgelopen jaten vergeten, druk met andere dingen en als je binnen zit zie je de buitenkant niet. Nu wel, het herstel kost een paar dagen, ik weet al hoe het moet worden, het wordt mooier dan het was, maar ook dat is persoonlijk, meestal is het meer werk dan vooraf ingeschat, nu waarschijnlijk ook, morgen is het een nieuwe dag, dan begin ik vol goede moed en zie wel waar het schip strandt.

Vandaag heb ik het gras gemaaid, makkelijk met zo'n mooie machine, vroeger deed ik met de bosmaaier, toen was ik bijna een hele dag bezig, eerst maaien daarna het gras bij elkaar harken en tenslotte het gras in de kruiwagen naar de geitjes of de pony brengen. Nu is het een uurtje werk, bak legen en verder gaan, gemak dient de mens en ik krijg geen blaren meer op mijn handen door het harken.

Carpe Diem.