Ik kan nog even buiten zitten, wel een trui aan, want het was natte koude dag, een nederlandse zomer met pieken en dalen in de temperatuur. In de verte wordt het weer donker, ik hoor gerommel, de hond kruipt weg om het niet te horen, ze trilt over haar hele lijf, maar het valt mee. Gelukkig maar, het is heel vervelend als je bang voor iets bent waar je niets van begrijpt, het enige wat je wilt is zover mogelijk wegkruipen, maar dan nog verdwijnt de angst niet. Pas als het buiten stil is, het onweer uit de lucht is verdwenen, dan kom je te voorschijn en kan je weer rustig ademhalen. Het eten blijft staan tot het echt helemaal voorbij is, je weet maar nooit, misschien komt het terug, maar dat kan de hond niet bedenken of bekijken op buienradar. Het is natuurlijk heel gemakkelijk dat je van te voren kan bekijken wat voor weer het wordt, wel of geen motorbroek aan, nog even wachten met wandelen tot de bui voorbij is, maar het leven wordt steeds voorspelbaarder, het avontuur is ver weg door alle gemakken van het moderne leven. Een ander apparaat dat het avontuur laat verdwijnen is de tom-tom, verkeerd rijden is er niet meer bij, laat staan verdwalen, de route gaat rechtstreeks naar de bestemming zonder omwegen. Met een kaart op schoot was ook niet alles, het heeft voor veel ruzie's onderweg gezorgd als de route niet goed werd gelezen, maar je kwam soms op plaatsen of wegen waar je anders nooit geweest was en die je nooit meer vergeet. Misschien komt het omdat ik een oude motor en een bijna even oude vw camper heb, het gaat nooit hard, ik mijd de snelwegen zoveel mogelijk, ik heb alle tijd en ik rijd eigenlijk nooit verkeerd, naar de bestemming lopen meerdere wegen, zo makkelijk is het. Dat heb ik wel moeten leren, vroeger was ik ook zo'n rusteloze reiziger, die zo snel mogelijk naar de bestemming wilde, geen tijd voor een koffiepauze, laat staan voor een omweg. Al snel veranderde dat, door verkeerd te rijden veranderde de bestemming, op reis gaan zonder vooraf te weten waar je heen gaat, je ziet wel waar je uitkomt, door een file gaat de route naar het zuiden in plaats van het oosten, er is geen plan, alleen maar een weg waarover je rijd, misschien is dat de bedoeling van reizen, ontdekken wat er achter de gebaande wegen ligt. Het is voor iedereen weer anders, mijn avontuur kan voor een ander een saaie belevenis zijn, luxe en comfort worden ook heel verschillend beleeft, een goed luchtbed en een hele warme slaapzak in een tent doen mij een goed bed in een hotel vergeten, maar iemand anders doet geen oog dicht. Gelukkig zijn we zo verschillend dan blijft er overal genoeg ruimte voor iedereen, alhoewel op een mooie dag de stranden overbevolkt zijn en de bossen bijna leeg, voor mij is de keuze dan snel gemaakt of ik blijf thuis, leg mijn handdoek op het gras en droom van de zee.