Blowin' in the wind.
Het is heerlijk weer, zomers, er waait een harde wind, de bladeren van de berkebomen ruisen zachtjes, dan weer hard, ze bewegen en zingen het lied van de wind, vogels zingen een tweede stem, bijna onhoorbaar. 's Morgens vroeg hoor ik ze voordat de wekker af gaat, ze zingen dat het een lievelust is, zo wakker worden is een heerlijkheid, ook al heb ik te kort geslapen. Het waait, blowin' in the wind, maar het is niet zo erg, the answer my friend vind je ergens anders, Bobby Dylan had geen pasklare oplossingen voor de problemen van de jeugd, hij deed wel net alsof, maar bekeerde zich net op tijd, gelukkig houdt God van muziek en zegende Hij Bob met woorden, muziek en alles wat een muzikant nodig heeft om te overleven. Dat deed his Bob-ness, bijna een heilige in muziekland, het mooiste nummer ooit schreef hij, Girl from the north country, een duet met Johnny Cash, prachtig, ook gezongen door Joe Cocker met Leon Russell. De wind is gaan liggen net als de hond, de rust is terug gekeerd in de bomen, nog een zacht geritsel, de vogels gaan ook bijna slapen, ik leg mijn hoofd te rusten op de schommelbank op de veranda, even niets, de wind blaast mijn hoofd schoon, fluistert mooie woorden.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}