Voorbeschouwingen, praatshows, actualiteiten, nos sport, alles en iedereen heeft het over de tour, die in Utrecht begint, eindeloos wordt er gepraat over de kanshebbers die de proloog kunnen winnen, er wordt terug gekeken naar ons wieler verleden, wie droeg voor het laatst de gele trui en dat soort sentiment, de drager zit in de studio, lacht minzaam, het is zo lang geleden, 1989. Ik volg de tour al zo ongeveer toen ik begon te lopen, fietsen kon ik nog niet, ik hoorde het verslag op de radio, ver weg, maar ik weet het nog, Jan Jansen, het gesproken verslag was spannender dan heel veel televisie beelden, saai langdradig, de commentatoren boeiden geen moment. Toen ik een fiets kreeg, een samengesteld iets dat mijn vader in elkaar zette, was ik als de koning zo blij, met vriendjes reden we om het pleintje voor ons huis wie het snelste was, we speelden de tour na met commentaar en speelden vals, geen doping, maar wel een valse start waardoor je gelijk op kop lag en kon winnen. We gingen op vacantie naar Zorgvliet, duitsland was even uit beeld, waarom weet ik niet meer, John en ik gingen er op de fiets naar toe, elk plaatsnaam bord was een finish, soms zag je het niet en was je te laat, soms te vroeg, de hele weg was een wedstrijd, de enige doping die we namen was een mars of een nuts. We hadden onze tent opgezet in een bos ver van mijn ouders vandaan, elke morgen liepen we naar het dorp en kochten we een krant met de uitslagen van de tour, we wisten alles van gele trui tot groene trui, bolletjes en weet ik veel, we maakten ruzie over wie zou winnen en sloten vriendschap onder het fietsen. In de bloembollen werkten we keihard, niet meer van deze tijd, lichamelijk werden we uitgeput, maar elke dag is een nieuwe en dat wisten we, de tour volgden we op de radio die niet overal aan stond, vaak liep ik naar Piet Weijers om te vragen hoe het er voor stond, werken in de bollen was zwaar, maar de tour was een lichtpuntje, het gesprek van de dag, soms viel de uitslag tegen, elke dag begon het verslag weer, er was niets anders, het hoogtepunt van de zomer en een leegte als de tour was afgelopen, dan luisterden we weer piraten zenders met alle hits uit het verleden, ik kan ze nog allemaal meezingen.

Tour de france van Kraftwerk vanmorgen geluisterd, mooi.

En heel veel gedacht aan vorig jaar, bijna terug van de Noordkaap en de vraag wat is tijd, wat stelt het voor, heel veel in herinnering, niet wachten met de dingen die je wilt doen, nu is het moment, altijd!!!!!