Gisteren was het prachtig weer, een strak blauwe lucht, een fris windje, waardoor het niet zo warm leek als het was , schijn bedriegt, ik zat te lezen, uitstel gedrag, viel in slaap en werd een uur of zo later wakker door het geblaf van de hond. Ik voelde mijn gezicht gloeien, nog ingesmeerd met een after sun, het was rood en bleef rood, er was niets aan te doen. Vanmorgen toen ik opstond zaten mijn ogen bijna dicht, zo opgezet was het, met mijn hoofd onder de koude kraan hielp iets, gekke gezichten trekken ook, in de loop van de morgen trok het weg, de bruin rode kleur bleef. Vandaag bijna de hele dag buiten op het werk, prachtig, maar wel warm en het kost heel veel energie, om 15.00 uur was iedereen kapot en zochten we een plekje in de schaduw in de wind aan de waterkant, liggenin het gras of hangen in een kruiwagen, heerlijk rustig. Thuis gelijk voor de dieren gezorgd, de pony drinkt liters water, de laatste tijd laat ik haar uit aan het halstertouw, een half uurtje het ruiterpad op en neer, daar staat genoeg gras, ik sta erbij, kijk er naar en geniet van alles, het leven op het platteland. De krenten van de krentenboom kleuren rood, de vogels smullen er van, ik zag veel rode aardbeien, lekker op een beschuit morgen vroeg, de kersen zijn ook bijna donkerrood, ik hoop dat ik op tijd ben om ze te plukken voor er zwermen vogels op duiken. Gordijnen dicht, rustig aan, misschien in het weekeinde buiten slapen of ook wel eerder, ik zie wel. The sun is shining gaat het liedje, and it's a raining in my heart, dat valt dan gelukkig wel weer mee. Het blijft mooi weer.