Mauthausen cyclus.
Ik kan niet verder lezen, het is te gruwelijk, echt, vaders wordt gevraagd om hun zonen aan te geven, moeders hun dochters, andersom ook worden ouders aangeklaagd door hun kinderen, veroordeeld, niemand is veilig in een geloofs-staat, het recht valt weg in de euforie van de overwinning op het bestaande systeem, alle regels worden veranderd door het geloof, anders denkenden worden berecht door gelovigen die de dienst uit maken. Macht komt in handen van leken, mensen die hun woede en angsten botvieren op onschuldige mensen, maar dat zelf niet beseffen, ze worden in hun gelijk gesteld door het regime dat hun de macht geeft, onvoorwaardelijk, vroeger en het is nu heel dichtbij, elke avond zie ik het op het nieuws.
Ik draai de plaat Mauthausen Cyclus van Theodorakis, ontroerend mooi, hoop in een tijd van chaos, liefde die niet kan bestaan, daarna de tiende van Mahler, Rubber Soul van the Beatles, het maakt niet uit, het is laat, ik lees mijn boek uit, morgen een nieuwe dag, denk ik.
De vrijheid waarin wij leven is ongekend, alles kan, we kunnen zeggen wat denken, liefde voelen voor onze naaste, man of vrouw, dat is het mooiste wat er is de liefde.
Ik sta bij het ziekbed van mijn opa, kanker, hij heeft niet zo lang meer om te leven, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Hij zegt tegen me dat ik mijn verkering moet afbreken, beëindigen, mijn geliefde is rooms katholiek, dat valt niet goed in de christelijk gereformeerde gemeente. Er is geen ruimte voor een gesprek, logisch als je zo ziek bent, mijn vader staat er bij en zegt niets, later denk ik, hij heeft het gezegd, de woorden in de mond van mijn opa gelegd, ik weet het niet zeker. Geloof en liefde zijn geen goede combinatie, of ook wel als je heel veel van elkaar houd. Later kwam de dominee samen met een ouderling langs in onze flat in Hoogkerk, samen wonen kon echt niet, zonde. Daar moest ik aan denken toen ik mijn boek even weglegde, de bekrompenheid van mensen die denken te geloven in een God, Allah, zeg het maar en hun wil in de naam van die God opleggen aan anderen volgens de regels van het geloof. De liefde is ver weg, macht is het woord, wat is goed of fout, God heeft ons uit het paradijs weg gestuurd, maar Hij wist nog niet welke gevolgen dat had, Hij heeft er een zootje van gemaakt, ik bedoel dat wij er niets van begrijpen, Zijn evenbeeld zijn wij , maar wij weten het beter dan Hij.
De hond ligt naast me op het vloerkleed, ik moet denken aan the never ending story, zo'n hond, een sprookje en het komt allemaal goed, net als in het leven, maar ook heel vaak niet!
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}