Ik weet het, het is pannenkoeken met een n, taal is bedacht door mensen, ze hebben er verstand van denk ik, maar van die nieuwe regels begrijp ik soms geen snars. Het moet makkelijker, voor iedereen te begrijpen, maar uiteindelijk snapt niemand er iets van, laat de taal de taal, bijbelse taal, nederlandse taal, pas als het weer met sch en twee ee's gaat dan wordt het onleesbaar voor de meeste mensen, wel mooi trouwens als je moeite moet doen om iets te lezen. Aandacht bij de geschreven woorden, het is van alle tijd , meer van vroeger toen er nog echt geschreven werd, niet per se beter, anders dan nu, schrijven moet in 1 keer goed, er is geen mogelijkheid om de fout te wissen, te herstellen of delen van een geschreven stuk te verwijderen en later in te passen in iets nieuws. Vroeger moest het gelijk goed. Onweer komt deze kant op, de wind steekt op, gerommel, de hond zoekt een veilige plek, ik zit buiten op de veranda, heerlijk in de frisse lucht. Pannekoeken gegeten met een vulling van spinazie met roomkaas dubbelgeklapt, dan even in de oven bestrooid met parmezaanse kaas, heerlijk met pluksla uit eigen tuin. De klein kinderen hebben er liever stroop of poedersuiker op, als je groter word en zelf moet koken bedenk je van alles om de sleur van vroeger te doorbreken, hoewel een spekpannekoek met stroop wel heel erg lekker is. Koken is zo lekker, proeven, bedenken hoe iets zal smaken, volgens een recept en er je eigen draai aan geven het kan allemaal, als je er maar plezier aan hebt, maar dat is met de meeste dingen zo. Flitslicht, het gedonder komt dichterbij, de wind neemt toe, heerlijk om buiten te zitten, onweer heeft iets onheilspellends, je weet nooit wat er gebeurt of wanneer. Ik tel de seconden tussennde flits en de knal, tussendoor zet ik de pony op stal, wel wat veiliger, de hond probeert weg te kruipen, trilt van angst, onweer en vuurwerk, daar isvze bang voor. Het wordt echt noodweer.