Ik heb alle herhalingen op TV gezien, draai nog een plaat, CCR voor de kenners en denk dat kijken naar TV een verspilling van tijd is, verveling op de bank, ten minste dat geldt voor mij, ik kijk wel, niet altijd, maar vaak als ik laat thuis kom en geen zin heb om wat anders te doen.Iedereen is vrij om de hele dag voor het scherm te hangen en alles te zien wat er voorbij komt, ik heb de voor veel mensen misschien stompzinnige regel, dat ik pas om acht uur 's avonds de televisie aanzet om het journaal te kijken en daarna nog een programma (meestal shit) en de tv weer uit zet, iets anders ga doen, met de hond wandelen, in de tuin, er is altijd wel een ding (moderne taal) dat belangrijker is dan alleen op de bank zitten en tv te kijken, maar dat stel ik uit door onbelangrijke dingen zo belangrijk te maken dat ik er zelf in ga geloven, niemand zegt me wat ik moet doen, als dat wel gebeurt dan kan ik ten minste zeggen, bemoei je er niet mee en laat me mijn eigen gang gaan, ik probeer mezelf te beschermen tegen de buiten wereld, maar vergeet dat liefde zijn eigen gang gaat. Ik begrijp niet altijd wat anderen voelen, het is anders, maar net zo mooi, het gaat zijn eigen gang, niet anders, ook niet meer.

1968 in duitsland, haselune, een 14 jarige jongen kampeert langs de Lotterbeek op het terrein van de baron, zakgeld en gespaard geld maken het moeilijk om te beslissen wat hij gaat kopen; een bouwpakket van een vliegtuig uit de tweede wereld oorlog of de zilverkleurige plaat, dubbel lp, van the Cream. Het werd een vliegtuig, nu draai ik de plaat, White Room wel drie, vier keer achter elkaar, de baron is dood net als Jack Bruce, kamperen in Duitsland, vertel me je herinneringen of niet, het verhaal schrijft zijn eigen geschiedenis. Kus