Voor de meeste mensen was het vandaag een vrije dag, hemelvaartsdag of dat veel mensen nog iets zegt weet ik eigenlijk niet, misschien is een dag niet werken belangrijker. Voor veel mensen een lang weekeinde, ook wel weer fijn. Ik moest werken, niet vroeg op om te dauw trappen, maar om de dag rustig af te sluiten, best wel prettig. Thuiskomen is heerlijk, de hond is blij dat ik er weer ben, een bak eten is nog belangrijker, ik hoor het paard rennen in de wei, ze herkent het geluid van de motor of de bus en weet dan dat ze op stal gaat of als ze in de wei blijft een flinke berg hooi krijgt, de liefde gaat door de maag bij dieren. Heel voorzichtig begin ik weer met tekenen, ontwerpen, schetsen voor een linoleumsnede, ik heb al zolang niks gedaan, wel altijd gedacht over wat ik nog wil maken, maar de noodzaak was er niet, nu ook niet zo, maar wel het verlangen om er mee bezig te zijn, de geur van verf, inkt, drukinkt, de rommel in de kamer. 's Morgens bekijken wat ik 's avonds of 's nachts heb gemaakt, soms een verrassing, vaak is het goed genoeg om de kachel mee aan te steken. Alle begin is moeilijk, ik stel het uit door andere dingen te gaan doen die er niet toe doen omdat ik geen zin heb of niet durf te beginnen aan wat me bezig houd, de confrontatie met mezelf, maken wat ik wil, wat in me zit, wat me bezig houd, niet alleen in woorden, maar ook in beelden, tekeningen, ik verschuil me achter alles wat ik kan bedenken, nu moet het gebeuren, veranderen.