Ich kenne des Menschen nicht, Petrus verloochende Jezus drie maal voor de haan kraait in de morgen, vreselijk om een geliefde te vertellen dat je hem of haar niet meer kent, niet meer lief hebt en dat tot drie keer toe. De standpunten verharden de toon van het gesprek, de geliefde is veranderd in iemand die je niet meer kent, zo niet kent en eigenlijk wil je de herinneringen aan je geliefde zo houden als ze waren. Andersom probeer ik mezelf te blijven, net als Petrus, ik wil me zelf niet verraden, maar soms is dat onmogelijk en zeg ik dingen waar ik later spijt van heb, de haan kraait en ik kruip weg naar een plek waar niemand me kan zien." Hij keek in ontzetting naar Jezus en op hetzelfde ogenblik keerde ook de Heere Zich om en zag Petrus aan. Petrus voelde die ogen van de Meester in de zijne , die bedroefde en zachtmoedige ogen, hij voelde ze tot diep in zijn hart"(uit Groot Vertelboek voor de Bijbelse Geschiedenis door Anne de Vries). Dan volgt, Ermarme dich, mein Gott, um meinen Zahren willen;Schaue hier, Herz und Auge weint vor dir bitterlich. Ermarme dich! (Uit de Mattheus van Bach).

Later kom je elkaar weer tegen en weet je niet wat je moet zeggen, je stamelt iets, misschien een excuus, een verontschuldiging voor lelijke woorden. Zover moet het niet komen, denk ik, maar ik ben niet beter dan Petrus, ik verloochen een geliefde, pas als de haan kraait kom ik bij zinnen, maar dan is het te laat, ik verschuil me. Jezus maakt het goed met Petrus, vergeving, laten we zacht zijn voor elkander.

Maar er is ook ongeloof, Thomas, die pas gelooft dat Jezus is opgestaan uit de doden, door met zijn vinger de wonden te betasten, dan weet hij Hij is het echt. Geloof is iets zonder dat het tastbaar is, geloof is het vertrouwen in de waarheid van iets, maar geloof je in spoken, Lou de palingboer, Jomanda, Ratelband en weet ik veel dan wordt het moeilijk, zoek wel de waarheid vooral in jezelf. Lees het Thomas evangelie er op na, zoek het licht in jezelf in plaats dat je je laat verlichten door Jezus.