thuismetsijtze.reismee.nl

Koude eerste lentedag.

Ik wilde van alles in de tuin gaan doen vandaag, maar het regende, het was koud, Jessica de pony had er ook geen zin in en wilde al om drie uur terug naar de stal, ik heb nog even gewacht op beter weer, het klaarde niet op, alleen in mijn hoofd. Goede voornemens om veel te gaan doen vallen in duigen door het weer, ik maak van de nood een deugd, huishouden, brood bakken, wassen draaien, de houtkachel vroeg in de middag aan tot de kachel rood gloeiend ziet en de temperatuur tot 20 graden is opgelopen, heerlijk om weer op blote voeten door het huis te lopen. De krant gelezen, een cd van het concertgebouw orkest maakte het nog mooier. Nu luister ik naar de Mattheus Passion van Bach, ik kreeg een artikel hierover toegestuurd van oom Drewes, geschreven door Jos van Veldhoven, prachtig. De gelovige mens bestaat die nog, vraag ik me wel eens af en ben ik dat, ik twijfel al zo lang. Gisteren stonden er twee mensen, een echtpaar, op de veranda, waarvan ik het tijdschriftje Ontwaakt! al heel lang krijg, meestal lees ik het, soms niet. Een aanbod om binnen eens over de bijbel te praten heb ik afgeslagen, ik lees zelf wel wat er op mijn weg komt, de bijbel sla ik soms open als ik even niet meer weet hoe het verhaal gaat, maar dat gebeurt zelden. De Mattheus is in het Duits, maar de tekst en het verhaal volg ik moeiteloos, de muziek is zo mooi, het bijbel verhaal werd zo vaak verteld door mijn moeder, soms mijn vader, het zit in mijn herinnering gegrift, onuitwisbaar. Geloven hoe doe je dat, ik weet het niet, in de tuin werken is veel tastbaarder en je ziet de resultaten in de zomer, geloven in een God zorgt voor veel onrust in de wereld, onbegrijpelijk dat waar liefde wordt gepredikt oorlog ontstaat. De kachel brandt, het schemert, de lente is begonnen, ik drink een biertje en denk aan vorig jaar, toen nog twee maanden voordat we op reis naar de noordkaap gingen. Nu is de reis allang achter de rug, een overgetelijke ervaring in mijn herinnering, het zit in mijn hoofd en van Jolle, maar we hebben dezelfde reis anders beleeft en ook weer niet, hoe kan ik dat uitleggen? Een andere keer misschien, geloven in de liefde voor mensen zo vlak voor pasen kan geen kwaad.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!