Trouwdag.
Opeens staan er foto's van de trouwdag van mijn (onze) ouders op het weblog, een mooi cadeau van kees, ik had het fotoalbum al een paar keer bekeken bij mijn moeder, maar het blijft bijzonder. Alsof de tijd wordt terug gedraaid, ik zie mijn ouders, grootouders, overgrootvaders, ooms, tantes en kennissen van mijn ouders in 1951, 63 jaar geleden, de gezichten staan in mijn geheugen gegrift, ik herken iedereen, time waits for no one. Wie zijn er nog denk ik met het overlijden van Sietse in gedachten en hoe beleef je dat als hoofdpersoon van deze fotoserie als er steeds meer mensen wegvallen die je lief en dierbaar zijn. Ik weet dat het geloof mijn moeder geruststeld in moeilijke tijden, ze zegt er soms iets over, genoeg om te weten dat het goed is, niet verdrietig zijn als ik er niet meer ben, zei ze. Leven, ons leven is een fractie van een seconde in de eeuwigheid, we doen er heel gewichtig over en terecht anders wordt het leven onleefbaar, ik ben blij dat ik die korte tijd mag leven en geniet er van. De hele middag staan koken voor de gasten van morgen, erwtensoep en appeltaart, misschien komt er niemand maar dan is het toch een mooie dag geweest.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}