Gisteravond zag ik in het journaal beelden van de herdenking van Auschwitz, toespraken van regeringsleiders, de ontroerende toespraak van Roman Kent (geboren Kniker, Lodz, 1929) die voor een elfde gebod pleitte: Wees nooit een omstander. Bij herdenkingen aan de oorlog denk ik meestal al mijn vader, die op de avond van 4 mei vlak voor acht uur het raam open deed en ons toeriep dat we stil moesten zijn, we zaten twee minuten stil op de rand van de stoep, waarna we weer verder voetbalden. Later gaf ik die twee minuten hun eigen betekenis van herinnering. Na het jourrnaal draaide ik de Mauthausen Cyclus van Mikis Theodorakis, een LP die ik lang geleden kocht op een rommelmarkt en ik dacht aan de keer waarop deze Cyclus werd uitgevoerd in de kerk van Hellum, origineel en live. Op zaterdagmiddag was de generale repetitie, ik was bezig om tekeningen, portretten van gevangenen, soldaten, slachtoffers op te hangen, toen de hele cyclus werd gerepeteerd. Ik zat achter in de kerk als enige aanwezige en het was zo ontroerend mooi in deze kerk, tranen in mijn ogen. De uitvoering met publiek was ook mooi, maar anders, mijn vader en moeder waren erbij, dat was heel bijzonder, in een kerk met tekeningen en schilderijen, die ik gemaakt had, ze zeiden er niet veel over, maar ze waren er! Hierna draaide ik de CD van Joe Zawinul, Mauthausen ... vom grossen Sterben hören..., chronicles from the ashes. Het vertelde verhaal van een overlevende van het kamp Mauthausen, met muziek van Joe Zawinul, het is meer een hoorspel met geluiden, naderend gestamp van soldatenlaarzen, geknars van treinen op het spoor, geschreuwde bevelen klinken door de muziek. Beklemmend mooi, ontroerd zat ik in mijn stoel te luisteren in het donker, één kaarsje aan.

Gisteren las ik in de krant dat Ralph Prins was overleden. Op de kunstacademie kreeg ik les van hem op zijn eigen onorthodoxe manier; vergeet wat je geleerd hebt, wat je ziet, vertrouw op je hand en je hoofd, laat je hand gaan en zie wat er van komt.
Hij maakte het indrukwekkende monument met de gebogen treinrails in Westerbork en nog meer herinneringsmonumenten, bijzonder gezien zijn Joodse afkomst en geschiedenis.