Een morgen waarop ik uitslaap als ik vrij ben, af en toe overkomt me dat en ik geniet er elke keer weer van. Rustig opstaan, geen gehaast van ik moet werken, maar het besef dat de wereld iets minder snel draait, omdat ik thuis kan blijven. Ik zet de verwarming hoger, de waterketel aan en neem de hond mee naar buiten, eerst zet ik Jessica, de pony, in de wei. Ze krijgt een flinke pluk hooi, die ik in de wei gooi, ze redt zich er wel mee en een bak vol water, ook belangrijk. Daarna loop ik een flink stuk met Remie de hond, die zich al om de bek likt, want als ze terug komt krijgt ze iets lekkers, dat is al zo sinds jaar en dag. Ik haal de krant uit de brievenbus, die al jarenlang trouw wordt bezorgd door de zelfde vrouw, het maakt niet uit wat voor weer het is, de krant zit in de bus. Op de grote tafel van Johan is een plek vrij voor de krant, tweede stoel van rechts onder de lamp, zodat ik het goed kan lezen, nu al jaren met een leesbril. 's Zomers buiten kan ik het nog zonder bril lezen, maar het wordt elk jaar minder. Dan is er koffie, oploskoffie met suiker en melk, al jarenlang hetzelfde, heerlijk en in een grote kop. Meestal doe ik de avond ervoor een broodmix, dat kan van boeren weet ik veel, meergranen, ciabatta of een eigen bedacht mengsel zijn, in de broodbakmachine en 's morgens vroeg hoef ik het brood alleen nog maar te bakken in wat voor vorm dan ook. Ik lees de krant, drink koffie, klassieke muziek klinkt op de achtergrond, ik ruik de geur van vers gebakken brood, zaterdag morgen kan niet lang genoeg duren, maar het is wel een beetje alleen.