Als ik boodschappen ga doen, dan rijd ik daarna soms naar een kringloop winkel. Vroeger, dat klinkt lang geleden, kwam ik er vaak want er stonden bakken vol met platen en weinig mensen keken er naar. 50 cent per stuk, ik liep met stapels naar mijn auto, langzamerhand veranderde het aanbod, de "goede" platen zag ik niet meer, bleef over; James Last, BZN, Nana Mouskouri, niks mis mee, maar niet mijn smaak, tot ik vanmiddag de plaat van John Mayall - Blues Giant zag staan voor vijf euro, een donderslag op de dag voor oudjaar, ik schrok ervan. Het zijn twee platen in een kartonnen doos met inlegvel, waarop de nummers, muzikanten en een verhaaltje. Joop had die lp box en we draaiden de plaat in de Kelder, de schoolbar van het Wessel Gansfort College, toen nog aan de Grote Rozenstraat. We beheerden de Kelder, een stuk van de fietsenstalling onder het gymlokaal, twee jaar, tijdens ons vierde en vijfde jaar van de Havo samen met Tineke en John. Elke schooldag stonden we in de pauze koffie, chocolademelk, frisdrank, gevulde koeken en dat soort dingen te verkopen. Van de winst kochten we een nieuwe muziekinstallatie en platen, maar eerst draaiden we onze eigen platen. Op vrijdagavond waren we ook open van 19.00 tot 23.00 uur, 's middags maakten we het grote koffiezet apparaat schoon en vulden het met wijn, cola-vieux of een andere sterke mix, stiekem, want er mocht geen sterke drank of bier verkocht worden, het scheelde ons enorm in de inkomsten. Ook tijdens optredens van bands als Livin' Blues, Solution, enz. mocht er geen bier verkocht worden, zodat iedereen in de pauze naar het cafe op de hoek rende, drank werd toen nog aan alle leeftijden verkocht, behalve op onze school. Ik heb jaren naar deze plaat gezocht en nu luister ik er naar, ondertussen bak ik oliebollen volgens een recept met bier, altijd goed.