De wereld om je heen.
Het is moeilijk om in deze wereld te leven als je het dagelijkse leven nauwelijks begrijpt, je staat er midden in, je ziet alles maar je snapt er weinig van, alleen dat het niet voor jou is weggelegd, zelfs dat is te moeilijk voor je, uit frustratie trap je om je heen, niemand begrijpt je, hoe jouw wereld er uitziet.
Een dag van alles, wandelen met de honden, heerlijk om de zaterdag krant te lezen, boodschappen, schuren en schilderen, het wordt weer mooi en fijn om te doen. Ik loop door de tuin, het is een chaos, een jungle, maar ik voel me er prettig, iets meer opruimen misschien. Ik moet wachten, om de tijd te doden kook ik de koelkast leeg, een lekkere pasta saus en stamppot rauwe andijvie, wat over is gaat in de vriezer.
Ik moet oppassen dat het niet alleen over muziek gaat, maar daar ligt mijn hart, op soulseek vind ik alles wat ik graag wil horen, ik kan niet alles op plaat kopen, van klassiek (ligeti) tot Motorhead, de harde schijf staat bijna vol, het is tijd om muziek te schrappen. Platen kan ik moeilijk wegdoen, alles verzamelen gaat niet, er zijn er teveel. Vandaag kwam George met de post, All Things Must Pass, drie platen in een doos voor de prijs die ze er vroeger in guldens voor vroegen, een koopje en prachtige muziek.
Het is ook een soort sport, platen zoeken voor weinig geld, het is bijna niet meer mogelijk, kijk op marktplaats en eBay naar de prijzen van Lp's en je schrikt, zoveel zijn ze niet waard. Een enkeling verkoopt ze in goed vertrouwen voor wat ik bied, een uitzondering zijn de Verenigde Staten, daar zijn de prijzen laag maar dan komen er weer verzendkosten bovenop.
Veel meer koop ik niet denk ik, de platen zijn een soort van oude dag voorziening, als ik niet meer rond kan komen van mijn pensioen, verkoop ik af en toe een Lp, ze zijn goud waard (voor wat de gek er voor geeft).
Kippevel.
Maggot Brain van Funkadelic, griezelige teksten (ik heb de maden in het brein van het universum geproefd) en mysterieuze, gestoorde, transcedente muziek. Ze zeiden vroeger wel dat je zoiets gewoon niet kon don op een album, verklaarde George Clinton, en dan zei ik: En of ik dat kan. Maggot Brain, eind 1970, begon 1971 opgenomen in de Universal Studios in Detroit, het verhaal gaat dat Clinton het rottende lichaam en de kapot geslagen schedel van zijn broer aantrof in een appartement in Chicago, vandaar maggot brain. Hij sloot gitarist Eddie Hazel op in de studio en zei: Speel alsof je moeder net gestorven is. Eddie speelde een spookachtige, droevige gitaarsolo van negen minuten, die alles overtrof wat hij en de band ooit hadden gedaan fg nog zouden doen.
Drie versies, de eerste is een instrumentale alternatieve versie, de tweede de originele en de derde is live.
Funkadelic - Maggot Brain Alternative Mix, Bonus Track from Maggot Brain album (HQ)
Funkadelic - Maggot Brain [HQ]
Eddie Hazel & Mike Hampton - Maggot Brain
Superstar Carpenters & Coolidge.
Carpenters - Superstar
Rita Coolidge. Superstar
Alone.
I am alone in this city, ain't that a pity, take me away from los Angeles.
Chris zingt, brult, Clem speelt in zijn solo white my guitar gently weeps, Mark basst, Eleanor Rigby, Dave is zijn orgel, Jon drumt de longen uit zijn lijf, Barbara speelt voor Dick, onvervangbaar.
Colosseum.
Gelukkig maar.
Verwachtingen zijn mooi ook al komen ze vaak niet uit, het valt tegen, teleurstelling, misschien is het beter om niets te verwachten, gewoon afwachten wat het leven brengt.
Het leven is onberekenbaar in haar plannen voor onze toekomst, we hebben er geen zeggenschap over, gelukkig maar.
Hans en Grietje.
Vandaag met de bewoners van mijn werk een dagje uit, eerst naar het Dolfinarium, daarna een grote pannenkoek eten bij Hans en Grietje in Zeewolde, een mooie dag, iedereen blij.
Ballade van de boer.
Vroeg op, de timmermannen beginnen om half acht, gezaag, geklop, getimmer, herrie in het huis. Ik voel me wat ongemakkelijk als er vreemden binnen zijn, ze doen hun werk uitstekend, het ligt aan mij. Ik breng ze koffie en ga een paar uur met de honden lopen, het land wordt omgeploegd, het is prachtig weer, ik kom weer langs het bankje en ga zitten, de hond Julia ploft in het gras, hond Jane is waakzaam, kijkt rond, na vijf minuten gaat ze ook liggen, heerlijk om hier te zitten, weg te dromen, ik weet niet hoe lang.
Als ik terugkom zijn de mannen zo goed als klaar, de steiger wordt afgebroken, het gereedschap verzameld en de rommel opgeruimd, vanmiddag is het weer rustig in het huis.
Ballade van de boer
Er stonden drie kruisen op Golgotha,
Maar de boer hij ploegde voort.
Magdalena, Maria, Veronica,
Maar de boer hij ploegde voort.
En toen zijn akker ten einde was,
Toen keerde de boer de ploeg
En hij knielde naast zijn ploeg in het gras,
En de boer, hij werd verhoord.
Zo menigeen had een schone droom,
Maar de boer hij ploegde voort.
Thermopylae, Troja, Salamis,
Maar de boer hij ploegde voort.
Het jonge graan werd altijd groen,
De sterren altijd licht,
Gods woord streed in de wereld voort
En de boer heeft het gehoord.
Men heeft de boer zijn hof verbrand,
Zijn vrouw en os vermoord;
Dan spande de boer zichzelf voor de ploeg,
Maar de boer hij ploegde voort.
Napoleon ging de Alpen op
En hij zag de boer aan 't werk,
Hij ging voor Sint-Helena aan boord
En de boer hij ploegde voort.
En wie is er beter dan een boer,
Die van de wereld hoort,
En hij ploegt niet, wat er al geschiedt
Op deze akker voort.
Zo menigeen lei de ploegstaart om,
En deed het werk niet voort,
Maar de leeuwerik zong hetzelfde lied,
En de boer hij ploegde voort.
Heer God! De boer lag in het gras,
Toen droomde hij deze droom:
Dat er eindelijk een rustdag was
Naar apostel Johannes' woord.
En de kwaden gingen hem links voorbij
En de goeden rechts voorbij,
Maar de boer had zijn naam nog niet gehoord
En de boer hij ploegde voort.
Eerst toen de boer die hemel zag
Zo vol van lichte schijn,
Toen spande hij zijn ploegpaard af,
En hij veegde het zweet van zijn voorhoofd af,
En hij knielde naast zijn stilstaand paard,
En hij wachtte op Gods woord.
Een stem sprak tot aarde, hemel en zee
En de boer heeft haar gehoord:
"Ter wille van de boer die ploegt
Besta de wereld voort!"
uit het werk van J.W.F. Werumeus Buning (1891-1958)
Kozijnen.
Vandaag zijn ze begonnen met het plaatsen van nieuwe kozijnen in de dakkapellen, één is klaar, het ziet er weer als nieuw uit, morgen de andere. Gewoon goed bijhouden met schilderen vanaf nu, ik heb een steiger gekocht, ik kan er goed bij, geen uitvluchten meer om het niet te doen.