Ontdekking.

Ik stond vroeg op vanmorgen, de honden zijn blij als ik beneden kom, ze willen naar buiten, ik een kop koffie, eerst de pony naar te wei brengen dan een half uur met de J s (Julia & Jane) lopen in het donker, het is rustig weer.

Ik zit in de stoel van schoonvader Herman, een stoffig oud geval dat ik al eens opnieuw in elkaar gezet en gelijmd heb, gered van de vuilstort, niemand wilde het gedrocht hebben behalve ik. In die stoel luisterde ik naar muziek, ik heb rode strepen op de grond gezet, uitgemeten, zodat ik precies op de goede afstand tussen de speakers zit om de muziek in stereo te horen, maar naar muziek te luisteren deed ik de laatste tijd in de stoel van mijn vader ( de stoelen hebben geen ruzie, ze zitten allebei even goed) . Ik weet het, het is een tik, al die platen, dat schreef ik al eerder, de versterker is gemaakt, alle apparatuur is aangesloten en ik kom tot de ontdekking dat het beter klinkt dan ooit te voren. De stoel van Herman is afgestoft, zit heerlijk, ik draai platen en hoor de muziek zoals nooit tevoren, de bas, de hoge tonen en alles er tussen in klinkt zo prachtig mooi.

Misschien houden mijn oren me voor de gek, maar de muziek klinkt mooier dan ooit.

Vandaag is de zon niet opgekomen.

hjoed is de sinne net opkomen

mar is it inkeld ljocht wurden 

om deirie te halden 

dy't de tiid fertinnet 

hjoed is de sinne net undergien 

mar is it wer nacht wurden 

om yn de kalde koester te krupen 

dy't plak jout foar inkeld dreamen 

vandaag is de zon niet opgekomen

maar is het enkel licht geworden

om dageraad te houden

die de tijd verdunt

vandaag is de zon niet ondergegaan

maar is het weer nacht geworden

om in de oude kooi te kruipen

die plek biedt aan niets dan dromen

Tsjebbe Hettinga

Luxman versterker.

Vanmiddag heb ik versterker opgehaald, transistoren zijn vervangen, de brom is verdwenen. Alle apparatuur aangesloten, het klinkt als vanouds, uit alle vier de boxen komt geluid, ik zet een nieuwe plaat op en ga er eens goed voor zitten, met mijn ogen dicht luister ik naar de muziek, prachtig.

Daarna verder met de top 2000, afgewisseld door Lp's, zo kom ik de donkere dagen wel door.

2e Kerstdag.

Een grijze dag, gelijk de houtkachel aan, in de stoel van mijn vader luister ik naar de radio, staar uit het raam, er gebeurt weinig, heerlijk. Ik droom weg met mijn ogen open, muziek van vroeger brengt herinneringen, waar was ik, wat deed ik toen deze plaat uitkwam, wat ik toen dacht weet ik niet meer, wat ik voelde ook niet. In een grijze wereld wandelen we twee uur met de honden, er is weinig te zien maar het is heerlijk, we komen bijna niemand tegen, acht reeën, een zwaan, reigers vliegen weg, het is stil.

Tweede kerstdag, een film en een heerlijke maaltijd, het is vroeg donker, nog even en de dagen lengen weer, dat is de goede boodschap van kerst; het Licht komt er aan.

Peter en de draak.

Peter en de draak is een prachtige kinderfilm uit 2016 die we vanavond op het werk hebben gekeken. Het loopt goed af, maar door sommige scenes raak ik toch ontroerd, sentimenteel als ik ben, dat zal ook niet meer veranderen. Morgen maar een kerstfilm.

Kerstavond.

Op kerstavond naar het kerstverhaal luisteren en kerstliedjes zingen blijft prachtig.

Goed.

De laatste jaren maak ik broden voor de kerst bijeenkomst van de familie, ik houd ervan om alles zelf te maken, van een huis tot een brood en alles wat daar tussenin  zit, dat is heel veel, maar ik kan het niet laten. Misschien denk je, wat  vermoeiend, maar dat valt wel mee, neem de tijd om te ontdekken wat je allemaal zelf kan of liever nog doe het gewoon, niet te lang nadenken. Het lijkt wel een beetje op klaverjassen, speel op je gevoel, wel of niet, maar dat heeft ook met ervaring te maken, winnen is niet het belangrijkste, plezier hebben in wat je doet of het nu een huis is dat je bouwt, een brood dat je bakt of winnen met het kaarten (soms kan verliezen zo  mooi zijn dat het op winnen lijkt).

Onze ouders zaten vandaag naast elkaar op een stoel in de hemel, mijn vader zat royaal, dat is breeduit, er was iets minder plaats voor mijn moeder, maar dat vond ze niet zo erg. Ze keken van boven naar hun kinderen beneden, naar de hele familie en ze zagen dat het goed is tussen ons, we zijn samen met onze ouders in gedachten, net als toen ze er nog waren. 

Veel meer kunnen we niet wensen, dat het goed is tussen ons, kus allemaal.

Alweer zaterdag.

Het is alweer zaterdag, ik haal de dikke krant uit de bus, het was toch gisteren nog zaterdag? De weken vliegen voorbij alsof het dagen zijn, het jaar loopt op het einde (is het jaar mannelijk of vrouwelijk), tot september kropen de dagen voorbij, er gebeurde van alles, een motorreis door Italië en terug, een bruiloft in Dogliani, tussen door bezig met het huis en andere dingen die eindelijk moesten gebeuren, ik heb er weer plezier in om te doen wat ik goed kan, dat is lang geleden.

Het is alweer zaterdag, morgen komen we als familie bij elkaar voor het jaarlijkse kerst gebeuren, vroeger bij onze ouders thuis, de tafel uitgetrokken, later met een aanzettafel tussen de schuifdeuren door, het huis werd te klein voor onze grote familie, na het kerstfeest in de kerk van Hellum gingen we naar het huis Joop en Thil, nog weer later naar het huis van andere broers en zus, sinds een paar jaar gaan we naar het dorpshuis van Hellum, we worden goed verzorgd, we nemen eten, hapjes, van alles mee dat we met liefde voor elkaar maken.

Het is alweer zaterdag, ik maak broden, kruidenboter, tussendoor maak ik een kerstbrood met spijs, de dag is zo voorbij, ik sta op als het net licht wordt, steek de kachel aan, kerstmuziek, de routine van alle dag.

Morgen is het zondag, fijn om samen te zijn met mijn familie, ik zie er ook altijd een beetje tegenop, ik houd niet van zo'n grote groep mensen, gelukkig ken ik ze en zij mij.