Ik kreeg het boek Oerkoken voor mijn verjaardag van Sarah & Jelmer en de kinderen, een boek over koken, we doen maar wat in de keuken, eigenlijk zouden we één of anderhalf uur per dag aan het bereiden van ons eten moeten besteden schrijft Willem ter Steeg over slowfood.

Koken op een houtvuurtje daar gaat mijn hart sneller van slaan, de liefde voor een kampvuur, niet te hoog jongens zei onze vader vaak, hebben we van hem mee gekregen, altijd mochten we onze gang gaan, een piramide vuur dat met één lucifers aan werd gestoken was gebruikelijk, iedereen kon dat maken, het kostte even tijd om het op te bouwen maar het vuur brandde de hele avond, soms tot diep in de nacht of tot de zon opkwam.

Ik lees in het boek over de basisprincipes van het koken, pannen en messen zijn een noodzakelijk onderdeel van het koken, daar moet je niet op bezuinigen. Ik gooi mijn oude goedkope messen weg als ik een nieuwe set heb gekocht, ik moet oppassen voor mijn vingers zo scherp zijn de messen, wat een gemak, goedkoop is duurkoop.

Met het koken in- en kopen van gietijzeren pannen wacht ik nog een tijdje tot ik echt overtuigd ben van het Oerkoken, het liefst met groenten uit eigen tuin.

Ik maak een heerlijk stoof gerecht boven het vuur met rundvlees, stoofperen, pruimen samen met aardappelpuree en appelcompote, daarna Limburgs Zoervleisj met ontbijtkoek en appelstroop.

Ik ga er vanuit dat de pensioen leeftijd 66 jaar wordt en blijft in de nieuwe onderhandelingen, anders heeft Nederland verkeerd gekozen maar dat is persoonlijk. Een land krijgt de volksvertegenwoordiging die het kiest en verdiend, ook al staan bekende mensen te schreeuwen dat het anders moet, ik word er een beetje moe van.

Protesteren is prima, 50 jaar geleden lagen John & Yoko een week in bed voor vrede in de wereld, er zijn slechtere manieren.

Als de pensioen leeftijd 66 jaar wordt dan ga ik volgend jaar één dag in de week Oerkoken met groenten uit eigen tuin voor iedereen die daar de tijd voor heeft en er van wil genieten.

Bij dezen.

Ik houd niet zo van veel mensen over de vloer maar het samen zijn en samen eten zijn we (ben ik) een beetje vergeten, gezellig een hele avond aan tafel, praten over koetjes en kalfjes, politiek, voetbal, aardbevingsschade en ons persoonlijke leven.

Muziek, ik draai platen op verzoek, ik probeer elke week een linoleum snede af te drukken voor de bezoekers.