thuismetsijtze.reismee.nl

Schuren en schilderen.

Ik woon in een houten huis, zelf gebouwd met hulp van familie en vrienden, de laatste jaren is het onderhoud er bij ingeschoten door allerlei redenen, ik had er geen zin meer in, na mij de zondvloed dacht ik. Ik trok me terug tussen boeken en platen als ik niet werkte, geen tijd voor andere dingen zoals het zorgen voor mijn huis, als je het goed brengt gelooft iedereen je, behalve ik zelf. Er was tijd genoeg maar wat is tijd, ik had de wereld aan tijd, maar geen zin om tijd te besteden om het huis op te knappen, ik zat in mijn stoel en luisterde naar muziek, klassiek, pop, jazz, afrikaans, blues, nederlandstalig, alles wat ik kon vinden tussen de duizenden platen draaide ik, 78 toeren platen uit de jaren 30, 40 en 50, nog meer redenen om het huis te vergeten, daarna ging ik liever wandelen met de honden, UITSTELGEDRAG.

Ik draai platen van the Cats, lees alles over hun geschiedenis op Wikipedia, naar muziek luisteren zonder een (voor) oordeel, ik probeer het elke dag, gewoon opzetten wat voor handen is en er anders naar zoeken. Misschien word ik toch een beetje ouder, naar nieuwe muziek luister ik nauwelijks, niets nieuws onder de zon (ook een vooroordeel) denk ik tot ik het tegendeel hoor en dat gebeurt regelmatig.

UITSTELGEDRAG, ik sta vroeg op, lees de krant, twee uur lopen met de honden, we worden zeiknat geregend, de honden hebben geen zin om in een sloot afkoeling te zoeken, ze staan dichter bij de natuur dan ik. Als ik weer thuis ben trek ik een oude broek en een droog t-shirt aan, nu gaat het gebeuren, ik schuur de onderkant van de serre en zet die in de grondverf. Het regent, ik lees de krant, what the fuck denk ik, ik schuur en schilder alles dan is het maar klaar.

Ik schrijf over mijn broers, ik houd van ze met heel mijn hart, zeg dat te weinig en dat we er van houden om samen bier te drinken. Misschien schrijf ik te veel vanuit mijn hart en denk te weinig na met mijn hoofd (met dank aan Van Morrison), het is niet anders.

Een brief zet mijn leven op de kop, dat had ik niet verwacht, het maakt mijn leven er niet eenvoudiger op, in plaats van onderuitgezakt muziek luisteren worden er vragen gesteld over wie ik ben en waarom ik de dingen doe zoals ik ze altíjd al doe. Vriend Jolle kan dat ook, vraagtekens zetten bij wat ik zeg of doe, nadenken over mezelf.

Ik schuur en schilder de onderkant van de serre, ik heb er plezier in om het huis mooi te maken, van buiten en van binnen, de honden blaffen, Jehova's getuigen nodigen me uit om naar een bijeenkomst te komen, ze komen al zo lang langs, ze weten meer over mij dan ik ze heb verteld. Ik sta ze te woord, geen appeltaart voor hun, die maak ik voor geliefden.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!