Let the children play.
De honden blaffen als er iemand langs komt over het ruiterpad, als er iets wordt bezorgd, ze houden de wacht over het huis, over mij, lieve beestjes. Ze zijn de afgelopen weken goed verzorgd, uitgelaten, aangehaald, ze hebben eten gekregen, ik hoefde me nergens druk over te maken, fijn is dat.
Thuis is where the heart is, ik moet het hart even opzoeken, loop een beetje doelloos rond, alle vuile was in de machine, ophangen, het regent, maar het wordt morgen droog. De grasmaaier is nog niet gemaakt, ik haal de maaier van Jelmer, het is nat, het gaat zwaar, morgen verder. Er zitten zoveel kersen aan de boom, ik pluk een emmer vol, maak ze schoon, even koken en dan in weckflessen, voor de winter of een taart.
Twee weken geen muziek is niet moeilijk, nu trek ik de ene na de andere plaat uit de kast, prachtig, een nieuwe naald, alles klinkt helder.
Santana speelt let the children play, dat zie je overal onderweg, spelende kinderen, laat ze hun gang gaan, bemoei je er niet teveel mee, laat ze zelf hun wereld ontdekken waar wij door heen rijden, we zijn oudere kinderen op een motor, we ontdekken een wereld waar we nooit zijn geweest, we zijn onderweg om jong te blijven.
Let the children play.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}