Ik rijd naar een dorp verderop tussen de weilanden door, pas gemaaid gras ligt in strakke stroken op het land, een trekker met een enorme kar haalt het gras op om het in te kuilen. Hooi is gras dat eerst een tijdje heeft gelegen, een paar keer omgegooid wordt en dan in balen wordt geperst, dat pas gemaaid, omgegooid gras ruikt zo lekker als ik langs de weilanden rijd op mijn motor, de natuur is altijd dichtbij, zowel de geuren als het weer. Gras groeit snel, over een tijdje kan het weer gemaaid worden, als je een tuin met een groot gazon hebt weet je er alles van, ik ben niet zo n maaier, ik wacht te lang tot het eigenlijk te hoog is, dan kan ik er bijna niet meer doorkomen, morgen is de dag, mooi weer werken in de tuin. Het gras is groen, persoonlijk houd ik van veel kleur in de weilanden, bloemen leveren niets op, zaaien zich uit, heel vervelend voor de volgende jaren, steeds meer bloemen en minder groen, zo gaat het in de wereld als we productie boven de natuur stellen. Het wordt tijd dat regeringsleiders, bewindslieden, kamerleden, politici, burgemeesters, wethouders, raadsleden, enzovoort, op hun reizen in vaak door ons betaalde dienstauto s, eens de moeite zouden nemen om naar buiten te kijken in plaats van met hun neuzen in de stukken te zitten of zijn de ramen ook van de binnenkant geblindeerd ? Dan kan ik het begrijpen anders snap ik er geen zak van, energie moet groener, het land moet kleuriger, mooie slogan voor een nieuwe politieke partij als ze er toch niet uitkomen met de onderhandelingen voor een nieuwe regering, maak je geen zorgen ik stel me niet kandidaat, maar dat verwacht gelukkig niemand van me. Geen gezeik iedereen rijk, Samen voor ons eigen, dat waren nog eens tijden.