Hetzelfde.
Ik loop al wekenlang bijna elke dag hetzelde rondje door de velden, het grote rond van iets meer dan een uur. Saai, welnee, er is elke keer wel iets anders te zien of helemaal niets, dan loop ik met mijn hoofd in de laaghangende wolken te dromen over verre reizen of dingen die ik nog wil gaan maken, er is altijd wel wat. Vandaag kwamen er vijftig meter voor me opeens twee reeën uit de bosjes, waarschijnlijk een moeder met haar jong, dat nog iets kleiner was. Ze bleven verrast staan net als ik, keken eens goed en zetten het toen op een lopen over de sloot de weilanden in, in een oogwenk waren ze verdwenen, bleven af en toe nog even staan om te kijken wat ik deed, helemaal niets. Ik kon ze nog lang volgen door de witte plek achterop.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}