Het is al na middernacht als ik dit schrijf, ik kan de datum terugzetten zodat het net lijkt alsof ik dit gisteren heb geschreven. Het allereerste stukje ging over J.J.Cale, bijna 800 dagen geleden, soms lees ik iets terug, val ik niet in herhaling, wat maakt het uit, ik schrijf wat me invalt, ik denk er niet zolang over na. Op de reis naar de Noordkaap schreef ik de verhalen onderweg in mijn hoofd, ik herhaalde stukken tekst om ze later precies zo op te kunnen schrijven, nu is het meer van het moment, soms kort, een andere keer langer, onzin of serieus, beschouwend of flauwekul. Misschien dat ik de laatste tijd wat meer over algemene dingen schrijf en het persoonlijke vermijd, met een reden waarover later misschien meer, nu is het goed. Volgende week gaan we, het reisgezelschap van de Noordkaap, op weg naar het zuiden om herinneringen op te halen, een oude weg te verkennen, herkennen zal niet meer gaan na veertig jaar, als ik naar de foto's uit die tijd kijk ben ik blij dat we nog op weg kunnen gaan, wat waren we jong.

Een verjaardag is een vaste dag in het jaar, je kan er niet omheen, een jaar ouder is prettig als je jong bent, zoveel om naar uit te kijken, te ontdekken, je mag meer, maar als je ouder word moet je oppassen om geen oude zeur te worden, die alles beter weet of gaat klagen over vroeger.

After midight is altijd de beste tijd, iedereen is naar bed, het is stil buiten, binnen zet ik een plaat op.