Wie droom omdraait in leven krijgt levenslang voor moord, een nummer van Group 1850, verder weet ik er niet zoveel meer van, vroeger in een ver verleden luisterden we naar alles op de radio, vooral top 40. Op de terugweg van Texel knalde de muziek hard uit de boxen van de bus, jaren 60, mijn eerste herinneringen aan muziek, het zit in mijn geheugen gestampt, net als de muziek van mijn ouders, Matthäus Passion, Nana Mouskouri, Radio in de vacantie tijdens het kaarten, Met het oog op morgen met Reinhardt Mey als afsluiter, Gute Nacht Freunden, wat zijn herinneringen mooi op een zomeravond waar we vroeger samen in duitsland waren, vaak mooi, soms regenachtig weer, maar 's avonds klaarde het meestal op boven de Hase, de wind door de bomen, Eik en Berk, ieder met hun eigen geluid in de bladeren, zo dichtbij, zo ver weg in mijn hoofd. Het wordt tijd om terug te gaan naar vroeger, even is het leven een droom, ik sluit mijn ogen en ik ben terug in de vouwwagen bij mijn ouders, plakplaatjes op de plastic ramen, een doos vol speelgoed voor de kleinkinderen, alle geduld van de wereld, sprookjes werden verteld op een bandje in de auto of via een lluidspreker die mijn vader in de wagen had opgehangen. Soms geen geluid, ergernis net als toen de televisie stoorde, de antenne moest gedraaid worden, snoertjes en stekkertjes had mijn vader mee in de kofferbak, kroonsteentjes om de te korte draadjes te verbinden, weggooien is zonde. Wij lachten erom, de kleinkinderen luisterden geboeid naar de verhalen en wij 's avonds naar het nieuws.

In Duitsland was hun leven een droom, weg uit de stad, er was niets en dat was hun alles, eenvoud, meer kan ik er niet over zeggen.