Meereizen, ik zoek het woord op in Koenen woordenboek, het bestaat niet, op de google vind ik het wel, vervoegd en al, ik hoef er niets meer voor te doen. Eigenlijk bedoel ik meereizen in gedachten, ik weet waar de jongens heen gaan, de plaats waar ze zijn kan ik op de kaart niet vinden, wel ongeveer, we zijn er ooit eens langs gereden op de motor in een ver verleden, dat zag ik op de kaart waarop we de route elke dag intekenden. Meereizen is nu zoveel makkelijker dan vroeger, ik stuurde een kaartje van de plek waar we waren, als ik er al aan dacht, de reis bestemming veranderde met het weer, contact met het thuisfront was er niet. Achteraf de vragen, maar jullie zouden toch daar naar toe, maar de weg ging een andere kant op, zo gaat het soms als je niet weet waar je heen gaat, met onbekende bestemming vertrokken. Tegenwoordig kunnen we elkaar overal vinden, met elkaar praten, skypen, mailen, sms-en is soms moeilijk, maar overal is een oplossing voor, het internet zit op elke telefoon en je bent overal bereikbaar. Meereizen is een vorm van belangstelling, hoe gaat het met je, mijn moeder stuurde me brieven, die ik soms weken later ontving, ik schreef terug, maar wat duurde het lang, er gaat niets boven een geschreven bericht, de mail is een brief zonder postzegel en komt gelijk aan, maar soms vond ik het ook wel heel prettig om even te verdwijnen in het niets. Ik zit buiten, de wind steekt op, het wordt donker, de hond is onrustig, het weer veranderd, het wordt kouder. Ik ga naar binnen, ik lees net dat de vloer wit gebeitst moet worden, een rode canapee op een perzisch tapijt, alles is mogelijk. Wij zijn dichtbij elkaar dankzij de moderne communicatie middelen, we volgen elkaar on line, tegen beter weten in, ik doe er ook aan mee, maar vandaag heb ik met mijn moeder gepraat, ik moest er even heen rijden, maar dat doe ik met plezier. Ondertussen hoost het van de regen, ik ga naar binnen, koken. Een berichtje van Jelmer:

Aankomst

Hoi pap! Alles gaat goed! We zijn gearriveerd in Tarassac. Het is hier heerlijk weer en de omgeving is schitterend! We waren vandaag om 20 voor 9 hier en hebben toen ons kamp geinstalleerd. De hele nacht hebben we gereden en zijn in Luxemburg nog een ruitenwisser verloren door de harde storm. Een nieuwe gekocht en gemonteerd en we konden weer verder. Vandaag was een uitrustdag, 30 graden en lekker luieren in de zon. Eind van de middag heb ik hardgelopen met Jesper, de broer van arne die alles organiseert. Het was heuvel op en heuvel af en ik liep helemaal op mijn maximum, maar wat is de omgeving mooi! Vanavond is de rest van de groep aangekomen en hebben we heerlijk samen gegeten en daarna nog wat biertjes gedronken en gezellig gekletst. Nu lekker slapen en morgen om 8 uur ontbijten en daarna kajakken. Liefs Jelmer