Arne, Arjen en Jelmer zijn vanmiddag vertrokken naar Zuid Frankrijk in een bestelbus waarin ze bedden hebben gemaakt, een bank voor twee in plaats van een stoel, zodat ze samen voorin kunnen zitten, kortom een bus van alle luxe voorzien, maar ook wel weer heel eenvoudig. Een maand weg door Europa, een survival week, op bezoek bij familie in Italie en verder naar Kroatie, het leven is mooi onderweg. Ik heb geen berichten gehoord over een dagelijks weblog, dus dat moet ik dan maar een beetje bij houden, verhalen uit de tweede hand, niet minder mooi. Reizen is een voorrecht, de wereld ontdekken in de goede zin van het woord, je vleugels uitslaan en uitvliegen naar onbestemde gebieden, waar je nog nooit bent geweest, je bent er nooit te oud voor. De wereld ontdekken in de slechte zin van het woord, je bent op de vlucht voor geweld, honger, onderdrukking, onrecht op welke manier dan ook en je hoopt op een leven in een andere, betere wereld, je slaat je vleugels uit, maar uitvliegen is er niet bij, je word gekortwiekt, al je plannen gaan in rook op, de wereld keert zich tegen je. Je blijft optimistisch tegen ons beter weten in, je hebt geen andere keuze, terug gaan is geen optie, tenzij de wereld daar veranderd en het paradijs iets dichterbij komt, maar je bent tevreden met een leven in vrede en harmonie zonder geweld, honger, uitbuiting, ziekte, vervolging, weet ik veel wat nog meer. Op reis gaan betekent voor jou op weg gaan naar een onbekende toekomst vol onzekerheid, misschien red je het, ik hoop het.

De tegenstelling is groot, maar we mogen genieten van de mogelijkheden die we hebben zonder terughoudendheid, zonder zorgen, reizen is zo mooi, geniet er van met volle teugen jongens, dan sta ik af en toe even stil bij de andere kant van het verhaal dat leven heet.