Whiplash.
Een film over een jongen die de beste drummer ooit wil worden, hij luistert naar Buddy Rich, student aan een muziek academie met een leraar die sergeant in het leger zou kunnen zijn, hij drilt zijn leerlingen, kraakt ze af, schreeuwt ze toe, paait ze, alleen maar om ze beter te maken, dat moeten ze zelf doen of ze gaan er letterlijk aan onder door. Hij drumt tot zijn handen bloeden, pleisters helpen niet, ijswater, het is een good time film, het komt goed, alleen in de liefde niet, eigen domme fout. Ik luister naar de drummer, zet een plaat op van Billy Cobham, Spectrum, de drummer is daar, voeten en handen bewegen in alle ritme's van de regenboog, de rest van de muziek hoor ik niet, alleen het tempo, time noemen ze dat, het gevoel. Ik weet niet of ik het heb, een drumstel in de kamer is wel 'cool' of ben ik een oude zak?
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}