Plezier.
Woensdag verloor ik het verhaal door een lege batterij, maar Barcelona won van Bayern door een mooi, daarna een schitterend doelpunt en een prachtige pass van Messi. Het mooiste moment was de blijdschap van Messi en Neymar na een doelpunt, alsof ze op straat voetbalden, zonder tienduizenden mensen als publiek, oprechte vreugde, plezier in wat je doet. En denk ik er dan gelijk achter aan, ondanks het vele geld dat ze verdienen, maar dat is mijn calvinistische opvoeding. Voetballen, basketballen, volleyballen, teamsporten die ik voor korte of langere tijd heb beoefend, gespeeld met veel plezier. Ik was niet zo'n technische voetballer, wel snel en vaak op de goede plek, schoffieloeren noemden ze dat, om een doelpunt te maken. Basketballen ging me beter af, redelijk lang, snel en ook hier weer vaak op de goede plek om te scoren, maar het mooiste was om uit een splijtende pass te scoren, lopen en weten dat de bal er komt zonder na te denken, Hans Peetsold en Ruud Schaap konden die ballen geven als de beste. Plezier in het sporten was belangrijker dan het resultaat, vandaar dat ik de top nooit heb bereikt. Wel vaak meegespeeld met het eerste, maar ik beschikte niet over de juiste mentaliteit, wat dat dan ook mag zijn. Je bent zo sterk als de zwakste schakel, die moest ook spelen en plezier hebben, niet aan de kant zitten als het er om spande, we doen het het samen.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}